Als ondernemer wil je geen onnodig ziekteverzuim.
Om dat uit te bannen, zul je een aantal dingen goed op orde moeten hebben.
Eentje daarvan is: vervangend werk.
Het kunnen aanbieden van aangepast werk aan een zieke werknemer.
Werk wat een zieke werknemer nog wél kan doen, ondanks zijn beperkingen.
Meteen.
Dus vanaf het moment dat een zieke werknemer niet (langer) volledig arbeidsongeschikt is.
Waarom is dat eigenlijk zo belangrijk, dat aangepaste werk?
Waarom niet een werknemer rustig laten herstellen zodat hij bij terugkomst meteen zijn eigen werk weer volledig kan oppakken?
En wat doe je als er in je bedrijf domweg geen mogelijkheden voor vervangend werk zijn?
Feit:
De kans dat een werknemer na 3 maanden thuis zitten nog terugkeert in zijn eigen werk is minder dan 60%.
Met andere woorden: met bijna de helft van de mensen die jij de eerste 3 maanden na de ziekmelding niet aan het werk krijgt, vul je later samen een WIA-aanvraag in.
Die werknemers gaan de 2 jaar volmaken.
Met alle financiële gevolgen van dien.
Voor werkgever én werknemer.
Daarom zijn de eerste weken na de ziekmelding cruciaal.
Daarom is afwachten zo’n beetje het slechtste wat je kan doen als casemanager.
En daarom is dus vervangend werk aanbieden vanaf de allereerste dag zo belangrijk.
Ja, maar wat als wij nu als bedrijf gewoon geen mogelijkheden hebben?
Da’s een smoes.
Klanten van mij die bovenstaande statistiek kennen (en ik geloof in de kracht van de herhaling, dus ik vertel ‘m te pas en te onpas aan mijn vaste klanten of bij mijn verzuimtrainingen), die weten dat ze zelf iets moeten regelen.
Dat ze echt zelf iets moeten organiseren qua vervangend werk.
Geen mogelijkheden tot vervangend werk in jouw bedrijf?
Beter je best doen.
Om je creativiteit even een beetje op gang te helpen: 4 voorbeelden van bedrijven die ook kampten met dit probleem.
1. Klantbelevingsonderzoek
Een dienstverlener stuurt kantoormedewerkers die hun eigen werk niet kunnen doen op pad naar de klanten voor een klantbelevingsonderzoek.
2. Extraatje
Een thuiszorgorganisatie stuurt medewerkers met een fysieke beperking mee met andere – niet zieke – werknemers als een soort extraatje. Zij kunnen dan misschien niet poetsen of verzorgende handelingen verrichten, maar maken dan even een praatje met de klant.
Of ze lezen de krant voor, ruimen een kast op of gaan een wandelingetje maken.
De zieke werknemer is toch aan het werk. En de extra aandacht wordt enorm gewaardeerd door de klanten.
3. Bevriende ondernemer
Een vaste klant van mij. Een productiebedrijf met eigenlijk alleen maar staand werk aan de lopende band.
Veel ziekmeldingen door rugklachten.
De directeur zocht contact met een bevriende ondernemer op hetzelfde bedrijventerrein en regelde dat werknemers vanaf de allereerste dag daar zittend werk konden doen.
4. Bedrijf opgekocht(!)
En Theo Stokking vertelde mij een tijdje terug eens over een groot schoonmaakbedrijf (over platte organisaties gesproken) die doodleuk een ander bedrijf opkocht.
Een bedrijf met fysiek licht werk.
Om op die manier aangepast werk te kunnen aanbieden aan schoonmakers die tijdelijk even niet kunnen poetsen.
Een beetje extreem, maar het werkt wel.
Dus géén aangepast werk aanwezig? Ik geloof het niet.
Beter je best doen.
Begin gewoon eens met het organiseren van een brainstormsessie met alle leidinggevenden.
Maak een lange lijst met alle klussen die nu blijven liggen omdat iedereen het te druk heeft.
Kijk ook naar veel voorkomende soorten ziekmeldingen.
Leg die twee lijsten naast elkaar.
Wat kan iemand met functie X en klachten Y nog prima doen?
Regel het.
Niet omdat ik het zeg.
Nee, omdat het je in staat stelt om als bedrijf vanaf de allereerste ziektedag écht te starten met reïntegratie. En dat voorkomt veel ellende in een later stadium.
© Mark Idzinga
pieter wijnheijmer says
Zo eenvoudig had het al lang mogen zijn. Werk als “medicijn”. Niet óver- maar zeker niet óndergedoseerd. Niet voor spek en bonen maar voor de blijvende waardering. “Geld speelt geen rol”, zou je kunnen zeggen. Werk is het beste middel om erbij te blijven maar een uitkering sluit uit. Zolang we “werk” en “inkomen” aan elkaar koppelen door werk als voorwaarde voor inkomen te zien, in plaats van middel bij zelfstandigheid, zal er niet veel veranderen.
Laten we beginnen met het afschaffen van ziekmelding en dergelijke claims. Die zijn slechts gericht op loon- of inkomstendoorbetaling en bijbehorende procedures. Dat komt ook wel goed als we voortaan “een besluit tot ziekmelding” vervangen door een “besluit tot verminderde inzetbaarheid”. De baas blijft bevoegd en de medewerker blijft actief in beeld. En de uitzonderingen hierop zijn vanzelfsprekend maar nooit enkel diagnosegericht.