Waarschijnlijk nog dit jaar treedt de nieuwe arbowet in werking. Enkele belangrijke zaken gaan wijzigen.
Het open spreekuur bij de bedrijfsarts komt terug. De positie van de preventiemedewerker (nu vaak onzichtbaar) wordt steviger. En medewerkers krijgen meer te zeggen over hoe de werkgever de boel regelt met betrekking tot de arbeidsomstandigheden.
De verandering in de nieuwe arbowet met veruit de meeste impact is echter deze:
Zieke werknemers krijgen de mogelijkheid voor een 2nd opinion.
Aan te vragen door de werknemer. Bij een andere bedrijfsarts. Op kosten van de werkgever. Het lijkt een kleine aanpassing van de wet. Maar ik verzeker je: dit wordt een regelrechte ramp.
Het klinkt natuurlijk allemaal sympathiek. De bedrijfsarts moet er zijn voor werkgever én werknemer. En dus zou een 2e consult bij een andere bedrijfsarts– wanneer niet alle neuzen dezelfde kant op staan – kunnen helpen.
Twee bedrijfsartsen weten immers meer dan één.
(Dat artsen vaak stronteigenwijs zijn en dat 2 artsen het zelden 100% met elkaar eens zijn, is slechts een detail dat nog even verder uitgewerkt moet worden)
Nogmaals: ik geloof dat de intenties van de wetgever goed zijn.
Maar even een concreet voorbeeld.
Een werknemer claimt vanwege ziekte niet te kunnen werken. De werkgever stuurt deze werknemer naar de bedrijfsarts. De bedrijfsarts stelt dat de werknemer toch wel zeker in staat moet zijn halve dagen te kunnen werken. Maar de werknemer blijft bij zijn standpunt: ik kan op dit moment helemaal niks.
Wanneer de nieuwe arbowet van kracht is, gaat deze werknemer zijn geluk beproeven door een 2nd opinion aan te vragen bij een andere bedrijfsarts.
Natuurlijk. Want: baat het niet dan schaadt het niet.
De 2nd opinion is een onbegrijpelijk onderdeel van de nieuwe arbowet.
De zieke werknemer heeft namelijk al een mogelijkheid om in beroep te gaan.
Door middel van het deskundigenoordeel UWV.
Nu is het aanvragen van een deskundigenoordeel UWV een traject dat – om het mild te zeggen – verre van optimaal is.
Duur.
Traag.
En met de uitkomst schiet je vaak weinig op.
Daarom adviseer ik mijn vaste klanten ook altijd om die route, als het even kan, te vermijden.
En dat lukt vaak ook wel.
Want ook als de werknemer het niet 100% eens is met het oordeel van de bedrijfsarts gaat hij wel met jou om tafel.
Hij moet eigenlijk wel. Want er zijn 2 drempels voor de werknemer om een deskundigenoordeel UWV aan te vragen. De kosten van het deskundigenoordeel zijn voor zijn eigen rekening (1) en zijn loon wordt per direct stopgezet (2).
Vooral dat laatste is een maatregel die de meeste werknemers graag willen voorkomen.
En zo kun je de werknemers die koste wat kost door middel van een deskundigenoordeel UWV hun gelijk willen halen, beperken.
Maar dat verandert compleet met de nieuwe arbowet.
Beide drempels zijn weg.
Vergelijk het met de uitspraak van een rechter.
Een van de partijen is het oneens met de rechter.
Met de nieuwe arbowet mag je op kosten van de tegenpartij hoger beroep instellen. En hangende het hoger beroep krijg je het voordeel van de twijfel. En is de uitspraak die jou niet bevalt, nog even niet van kracht…
Wie gaat er dan niet in hoger beroep..?
Ik voorspel je:
De nieuwe arbowet zorgt voor een tsunami aan spreekuren bedrijfsarts.
Aangevraagd door de werknemer.
Betaald door de werkgever.
Het is jammer.
Het huidige systeem van verzuimbegeleiding – met een terecht belangrijke rol voor de bedrijfsarts – functioneert namelijk helemaal niet zo slecht.
Behalve bij conflictsituaties.
Het systeem van verzuimbegeleiding is volstrekt ongeschikt voor het oplossen van conflicten.
Met de huidige wetgeving kon je met zo’n ziekmelding + arbeidsconflict wel uit de voeten.
Maar bij de nieuwe arbowet wordt dat stukken lastiger. Het maakt de rol van de bedrijfsarts in conflictsituaties namelijk groter, waarbij die rol eigenlijk niet klein genoeg kan zijn. En daarmee is eigenlijk niemand geholpen.
Niet de bedrijfsarts (die heeft het al druk genoeg immers).
Niet de werkgever (zijn verzuimkosten nemen toe).
En ook zeker niet de zieke werknemer (door vertraging neemt kans op terugkeer in eigen werk af).
De enige die baat heeft bij de nieuwe arbowet in zijn huidige vorm is de onwelwillende zieke werknemer.
De zieke werknemer die eigenlijk helemaal niet wil reïntegreren.
De nieuwe arbowet is nog niet definitief.
Laten we hopen dat de 1e of 2e Kamer op tijd wakker wordt. En afdwingt dat de voor werknemer gratis 2nd opinion geschrapt wordt.
En daarmee een kleine ramp voorkomt.
© Mark Idzinga
Mark, ik ben het helemaal met je eens. De politiek staat heel erg ver af van de realiteit helaas.
Dank voor je tomeloze energie en regelmatige blogs, heerlijk te lezen.
groeten Jenny
Dank Jenny, graag gedaan 🙂
Helder. Zo maken we van een toch al ongezonde situatie opnieuw ziek gedrag. Ben benieuwd of er bedrijfsartsen zullen zijn die aan die escalatie mee kunnen werken. Een zelfverklaarde onbevoegdheid of “niet-ontvankelijk” is vanuit de-medicaliserend optiek denkbaar.
Bevoegd zal hij best nog wel zijn maar hadden we afgelopen zaterdag in Trouw al niet gelezen dat de helft van verzuim geen doktersaangelegenheid is? Dan zal dat bij deskundigenoordeel, in welke vorm dan ook, niet anders zijn.
Niet anders, wel méér: dan gaat het immers niet om de ziekte zelf maar hoeveel loon er ondanks ziekte wordt doorbetaald. En in geval van “conflict” zelfs hoeveel loon er dánkzij “ziekte” wordt doorbetaald.
De dynamiek van ziek voelen, gedragen, zijn en melden wordt met deze ingreep eerst gemedicaliseerd en daarmee ook gejuridiseerd. Geen gezonde gedachte.
“Ben benieuwd of er bedrijfsartsen zullen zijn die aan die escalatie mee kunnen werken.” – Ik denk dat ze moeten Pieter, aangezien de wet (mits onveranderd doorgevoerd) dat van hen gaat vragen.
Hallo vrienden! Ik zie dit helemaal anders. Een 2nd opinion is al 20 jaar mogelijk en wettelijk geregeld in WGBO / BW. Artsen beschouwen het als kwaliteitskenmerk dat ze dit kunnen aanbieden aan patienten. In de BGZ raakt het makkelijk tussen wal en schip. Omdat de onafhankelijkheid van de bedrijfsarts in discussie kwam, had ook al de SER de optie 2nd opinion geopperd (zie blz 59: “Overigens komt in die gevallen waarin over het oordeel van de bedrijfsarts een second opinion wordt gevraagd dit oordeel voor 95 procent overeen met de eerst gegeven diagnose.”) Ik vind het volstrekt logisch dat de 2nd opinion in de Arbowet komt als instrument van de bedrijfsarts.
“Ik vind het volstrekt logisch dat de 2nd opinion in de Arbowet komt als instrument van de bedrijfsarts.” – Ook als wg en wn er niet bij gebaat zijn?
En de bedrijfsarts ook niet: die wil toch de spreekkamer uit. Hij gaat daar nu nog meer tijd doorbrengen.
Deze wetgeving is een goed voorbeeld van de BA lobby. Het initiatief is mooi de achterliggende gedachte ook. Maar de mogelijkheden zijn er nu ook al. Het riekt een beetje naar verplichte winkelnering bij de grote BA georienteerd Arbodiensten.
Dat denk ik ook, Elco. De NVAB heeft nauwere banden met Den Haag dan met degene voor wie ze werken: werkgevers en werknemers.
Hallo Mark,
Mooie blog weer. Ik kan mij best vinden in een second opinion, maar niet in het feit dat die betaald moet worden door de werkgever en dat de werknemer het voordeel van de twijfel geniet. Hogere en onnodige kosten (zeker wanneer de second opinion voor 95% overeenkomt met de eerste diagnose) voor het bedrijfsleven. Zeker voor het MKB zijn het dit soort additionele kosten die het soms onmogelijk maken een bedrijf rendabel te houden.
Ja Patricia, eens. The devil is in the details. 2nd opinion prima. Maar de randvoorwaarden moeten wel goed gesteld worden. Alleen dan is het goed uitvoerbaar.
Loon stop zetten bij aanvraag DO door werknemer? Kun je dat toelichten?
Wanneer de werknemer het door jou aangeboden werk niet gaat doen.
Beste Mark, weer een mooie blog.
“Het riekt een beetje naar verplichte winkelnering bij de grote BA georienteerd Arbodiensten.”
Dat lijkt mij niet. Er is nu al een tekort aan bedrijfsartsen.
Wie bepaalt welke bedrijfsarts dit moet gaan doen? Ook als de bedrijfsarts daar geen zin in heeft of tijd voor heeft?
Het is de verantwoordelijkheid van de bedrijfsarts om klanten een mogelijkheid voor 2nd opinion aan te bieden. Dus als je als bedrijfsarts wordt gevraagd om 2nd opinion bedrijfsarts te zijn en je hier geen zin in hebt, doe je het niet. Maar je moet dus wel zelf ook wat regelen voor het geval een werknemer het een keer oneens is met jou.