Het gaat ons natuurlijk geen fuck aan wat er allemaal besproken wordt in de spreekkamer van de bedrijfsarts.

Maar veel casemanagers maken de beginnersfout om zich daar wel mee te bemoeien.

Om zo het oordeel van de bedrijfsarts te beïnvloeden.

A-ma-teurs.

Er is een veel betere manier om precies die terugkoppelingen van de bedrijfsarts te krijgen, die jij wil.

Omdat uit te leggen, moet ik even terug in de tijd.

Ik ben, zoals jullie misschien weten, van huis uit bedrijfskundige.

En in mijn 2e studiejaar had ik colleges van Professor de Leeuw.

Colleges over systeemleer en organisatiekunde.

Ja, de Leeuw had het veel over systemen.

Hij gaf aan dat je de uitkomst van een systeem kan bepalen, ook al weet je niet precies hoe het systeem werkt.

Dit kan op 2 manieren: door te bepalen wat je in het systeem stopt (de input). En door de omgeving van het systeem te beïnvloeden.

Zo’n ingewikkeld systeem noemde de Leeuw een blackbox.

(I know, het klinkt tot nu toe beetje vaag.  Maar nu komt ‘t.)

Terug naar de spreekkamer van de bedrijfsarts.

De spreekkamer van de bedrijfsarts is een schoolvoorbeeld van zo’n blackbox

De spreekkamer van de bedrijfsarts zien als een blackbox zorgt ervoor dat je je als casemanager op de juiste zaken focust.

En je je niet gaat bemoeien met zaken die jou niks aangaan.

De output van de spreekkamer is natuurlijk de terugkoppeling van de bedrijfsarts.

En ik hoef jou niet te vertellen hoe belangrijk zo’n terugkoppeling is.

Die bepaalt natuurlijk in grote mate het vervolg van het verdere reïntegratietraject.

Maar het goede nieuws is dus dat jij bepaalt wat er in de terugkoppeling van jouw bedrijfsarts komt te staan.

In de eerste plaats door de input van het spreekuur te bepalen:

Natuurlijk door een uitstekende bedrijfsarts te selecteren.

(Een beoordelende bedrijfsarts. Uiteraard. Niet zo’n begeleidende bedrijfsarts, die je werknemers maar onnodig ziek thuis houdt)

Maar ook door te bepalen welke werknemers je naar de bedrijfsarts stuurt.

En welke niet.

En door aan te geven welke antwoorden je wil zien in de terugkoppeling.

Door alle belangrijke informatie vooraf netjes aan te leveren. Zodat de bedrijfsarts volledig geïnformeerd kan oordelen.

De tweede manier om de uitkomst van het spreekuur te bepalen is door middel van de omgeving.

Omgeving moet je natuurlijk niet letterlijk zien. Maar meer als de randvoorwaarden waaronder een spreekuur plaatsvindt.

Krijgt de bedrijfsarts bijvoorbeeld voldoende tijd van jou?

Kan er, indien nodig, op korte termijn een spreekuur plaatsvinden?

Heeft de bedrijfsarts de beschikking over een goed werkende verzuimmodule?

En ga zo maar door.

Als jij betere terugkoppelingen wil, zorg je dat het jouw bedrijfsarts aan niets ontbreekt om tot een goed oordeel te komen.

De bedrijfsarts is de baas in de spreekkamer.

Maar jij bepaalt de input van het spreekuur. En de omgeving.

Casemanagers die klagen. Over slechte terugkoppelingen van de bedrijfsarts. En dat ze daarom zo’n hoog ziekteverzuim hebben.

Die casemanagers snappen er niets van.

Die onderschatten hun eigen invloed op de hoogte van het ziekteverzuim. Zonder zich met de gang van zaken in de spreekkamer te hoeven bemoeien.

Mark Idzinga, Januari 2014